ملیت :  ایرانی   -  قرن : 14 منبع : شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران (جلد سوم)
معروف به نصرت‏السلطنه، ششمین پسر مظفرالدین شاه قاجار است. وى در تبریز تولد یافت و وقتى به سن تمیز رسید تحصیلات خود را در زمینه‏هاى مختلف آغاز كرد. در ادبیات فارسى و ریاضیات و زبانهاى خارجى پیشرفت زیادى نمود بطورى كه در جوانى صاحب دانش و فضیلت بود و بر خلاف بعضى از برادران خود مانند سالارالدوله و شعاع‏السلطنه شرارت در وجودش نبود بلكه بسیار معقول و منطقى و قانع به نظر مى‏رسید و فوق‏العاده مورد علاقه پدرش بود. در چند سفرى كه مظفرالدینشاه به اروپا رفت او را همراه خود برد و او در یكى از مدارس پاریس تحصیلات خود را ادامه داد. در زمان سلطنت پدر و برادرش محمد علیشاه كار مهمى به او ارجاع نشد و چند حكومت كوچك را اداره مى‏كرد، ولى در دوران سلطنت احمد شاه خیلى مورد توجه قرار گرفت و در 1333 ه.ق والیگرى فارس را به او سپردند. در آنجا خیلى خوب عمل كرد و به مال مردم دست‏اندازى نكرد. از فارس به كرمان مأموریت یافت و چند سالى هم در آنجا باقى بود. در 1300 قوام‏السلطنه نخست‏وزیر وقت مجددا او را والى فارس كرد. در زمان رضاشاه كاملا خود را حفظ كرد و گاهى در ایران و گاهى در اروپا به صورت انزوا وقت مى‏گذرانید و از معاشرت پرهیز داشت. وفات وى در 1323 ش در حدود شصت سالگى اتفاق افتاد و در مقبره ناصرالدینشاه واقع در شهر رى مدفون گردید. شاهزاده‏اى با كمال، عاقل و باسواد و فضیلت بود. وى با سیاست انگلیس در ایران موافق بود و در سفر اول احمد شاه به اروپا كه به منظور تنفیذ قرارداد 1919 بود نصرت‏السلطنه به همراه شاه بود و از طرف انگلیسها برادرزاده خود را نصیحت كرد، ولى احمدشاه نپذیرفت. در 1304 احمد شاه عموى خود را نزد انگلیسها فرستاد تا شفاعت كند كه او را از سلطنت خلع نكنند ولى انگلیسها زیر بار نرفتند. فرزند ارشد وى بنام مهدیقلى نصرت مظفرى در وزارت كشور چندى حكومت گرفت و زمانى فرماندار كل زنجان و سمنان و قزوین بود. یگانه دختر او همسر معسود ثاتبى مالك و نماینده خراسان گردید.
فعالیت ها : : مشاهیر / سیاست